Dag 2, 95km, À la casa rural

Dag 2 : 95 km, à la  casa rural,  We hebben ons manier van ontbijten voor deze trip ontdekt. In plaats van het ontbijt te nemen in het hotel, gewoon even langs de weg bij een pastelleria, op een tafeltje buiten een croissant met café con leche. Terwijl we er zaten kwamen de lokale boeren hun vers gestoken asperges aan de man brengen op het lokale marktpleintje. Ze moeten het hard hebben, die mensen, een paar bakken schitterende dikke asperges, aan een prijs van 1,5 euro tot 3 euro per kilo, en wachten op klandizie die misschien zal komen. Vandaag stond hetzelfde fietsmenu op het programma : bergop, bergaf, in de Rioja, tussen de bodega's. We kwamen voorbij de bodega van onze favoriete tafelwijn, Olite, in Belgie geimporteerd via Thienpont, en afkomstig van een onbenullig dorpje in de Rioja. De dag begon erg somber en de meteo gaf grote kans op onweer, maar we werden gelukkig gespaard, en tegen de middag barak de hemel open, en werd het zalig warm fietsweer. Nog een meevaller, de wind in de rug, niet dat die ons vleugels gaf, maar hadden we die ook nog eens tegen gehad... De wind speelde een vreemd spel met de jonge nog groene korenvelden. Die deinden met golven op en neer, net  alsof het een zee was. 2 solitaire fietsers waren we ook vandaag, in een landschap met verre zichten, met "kopjes" zoals in Afrika. Dat zijnde harde restanten die niet weg geërodeerd zijn en boven het landschap uitsteken. Elk dorpje bevindt zich, wat raad je, boven op zo'n kopje. Dat was in de middeleeuwen gemakkelijker voor de verdediging, vandaag een prachtig gezicht, maar voor de fietser is dat telkens opnieuw een klein beetje doodgaan.  Vandaag waren er een paar klimmet(tjes) bij van 12 percent.  Met een slakkengangetje naar boven met die zware fietsen, maar als een pijl naar beneden nadien als beloning. De eerste ooievaars lieten zich zien, broedend op hun grote nesten op de kerktorens, met hun klepperende taaltje als gezang. Tegen 17u30 gaven ons beider benen aan dat het welletjes was geweest, en ik vond geen goede manier meer om me comfortabel te zetten vanwege eerste zadelpijn. Het dorp op dat moment bezat 2 accommodaties voor te logeren : een parador,dat zijn grote luxe hotels in oude kloosters, of een casa rural, een soort gasthuis maar dan zonder gastheer of gastvrouw, prive uitbating.Je krijgt een sleutel, met alle nodige accommodatie voor de nacht, badkamer en zelfs een keukentje. En het ontbijt wordt s morgens gebracht ! We waren blij dat we hier onze intrek konden nemen, nog eens 15km naar het volgende dorp was er teveel aan .