vrijdag 25 mei 2012

Dag 9, 73km, Bijtende honden blaffen niet !

De stralende hemel buiten spreekt het weerbericht tegen. Er wordt zwaar weer voorspeld, maar we hebben geen keus. De auteur van de gids die we gebruiken heeft het in zijn beschrijvingen over allerlei varianten van bergop : een klimmetje, steil, een klim tussen 7 à 9 %, golvend terrein, korte klim. Als hij zo begint weten we het intussen al, het gaat omhoog en blijft omhoog gaan. Ik verdenk de man ervan de laatste editie met een elektrische fiets te hebben gereden. Zo hebben we veel nederlanders gezien, die ons gezwind voorbij gingen, tot onze verbazing, tot ik achter op de fiets de batterijen zag liggen. Ze doen graag boete, maar niet te veel. In de loop van de voormiddag reed ons zo een Nederlands koppel ( met veel tijd noemen ze daar een gepensioneerde)voorbij. Na 2 uren fietsen zien we in de verte een heel snel donker wordende hemel, en kort daarna ging het waaien en viel de temperatuur met 10 graden, reden auto's met lichten, en zaten we in de nevel. Het werd gelukkig niet erger, en door de krachtige wind ging de lucht snel weer kleuren. Het landschap werd nu gedomineerd door bossen, een mengeling van ranke eucalyptus bomen en eiken. De gids leidde ons via binnenwegen naar Santiago en we wilden op zowat 30km halt houden en overnachten. Helaas was dit niet meer het pad van de stappende pelgrim en ontbrak gedurende 10 tallen km elk spoor van een mogelijke overnachtingsplaats. Moe gezadeld en vooral moe geklommen wilden we even tot rust komen in het lokale dorpscafe, en vraag ik de baas of er ergens een overnachtingsplaats te vinden was in de buurt. De man neemt een telefoon, en kort daarop vraagt hij ons om hem met te volgen. Hij begeleidde ons een paar honderd meter verder en volkomen onvindbaar voor de toevallige passant, naar een van de mooiste overnachtingsplaatsen van de hele trip. We worden hartelijk onthaald door een mevrouw die een deel van haar huis zeer smaakvol en modern heeft omgebouwd tot gastverblijf. De ons in de loop van de dag voorbij gefietste elektrofietsers kwamen ook net aan,en bleek dat zij met dezelfde gids in de hand, net zo op zoek waren naar een slaapplaats. We gingen nog even een wandeling maken in het dorp, en daar werd Marijke prompt aangevallen door een kleine hond die met een flinke hap naar haar kuiten (die zagen er na zo'n trip ook op hun best uit)zijn territorium wist te verdedigen. Uit dankbaarheid aan de restaurantbaas gingen we vanavond in zijn restaurant eten, als enige gasten, en kregen op simpele vraag een lekkernij uit Gallicie, pulpo à la Gallego voorgeschoteld. Bijna 850 km hebben we nu gereden, en de ervaring was buitengewoon. Niet zozeer de bestemming maar op deze relatief korte termijn deze afstand op toch geen gemakkelijk parcours, met vooral de honderden andere uitzichten,dorpjes, gezichten, kleuren, enz.. Nooit gedacht dat we op zo'n korte tijd zoveel intense momenten zouden beleven, en eerlijk toegegeven, met een klein hartje vertrokken.

1 opmerking:

  1. Niettegenstaande een goede schoonzoon zit die 'Hollands oprisping' nog onderhuids. Jeanno en Patrick

    BeantwoordenVerwijderen