Dag 4, 95 km. De toorn van God !

Ik mag hopen dat we vandaag de slechtste en koudste dag van onze trip achter de rug hebben. Deze morgen onder een zware grijze hemel vertrokken met amper 8 of 9 graden. Samen met een jong koppeltje uit Gent de stad uitgereden. Zij bleken al 23 dagen onderweg, vanuit Belgie. We lieten ze al gauw achter om er ons eigen tempo in te houden. Het eerste halfuur bleef droog maar daarna ! Ik vermoed dat onze here hierboven niet erg onder de indruk was van de boetedoening van gisteren. De hemelsluizen gingen open en algauw kregen we allebei onderkoelde vingertoppen en doorweekte schoenen. En of dit niet genoeg was sprongen op een grintpad een drietal grote loebassen van honden om ons heen, alsof ze wisten dat we ons daar niet snel uit de voeten konden maken. Dit grindpad liep parallel met de snelweg en we kwamen bij zo'n "routier" waar vrachtwagenchauffeurs zich wassen en eten. Met fiets en al naar binnen en bij een schuit warme soep ontdooiden onze ledematen tot bruikbare toestand. Toen moet God gevonden hebben dat het welletjes was geweest. De rest van de dag was een spel om de sterkste tussen dreigende wolkenmassa's en regenbuien in de verte. We bleven droog voor de rest van de dag. Ik hoorde Marijke het lied "hoe sterk is de eenzame fietser" toen de regen plaats maakte voor wind. Kilometers zonder een enkele auto, en nu en dan kruisten we het pad van de pelerino's te voet, die in grote getale over de velden schuifelden, sommigen helemaal onder de modder. De vorige dagen reden we tussen wijngaarden en koolzaadvelden. Vandaag zaten we in de meseta, een tafelvormige hoogvlakte, waar vooral tarwe, rogge en vlas in immense partijen te zien waren. Onze enige metgezellen, de honderden leeuweriken en roofvogels op jacht in de kouters. Ons doel was vandaag zo dicht mogelijk bij 100km te eindigen, teneinde een beetje reserve op te bouwen voor de komende dagen. Het weer zou omslaan naar warm, en de komende dagen gaan we naar het moeilijke deel van de trip, de ruige Bierzo met veel steile hoogteverschillen. Morgen is Leon ons reisdoel, zo'n 100km. Wat mij opvalt is de vrije beschikbaarheid van Wifi in de meeste stadjes en dorpen, zelfs in de meest desolate dorpjes. ,hoewel in dit binnenland de tijd op sommige plaatsen een aantal decennia is blijven stilstaan. En nu ga ik op zoek naar iets stevig te eten om wat reserves aan op te bouwen. Groet van ons beide.