Dag 1. Na bergop komt ook bergaf !

100 km kan tellen als kennismaking met de Camino per fiets. Deze morgen de fietsen "geladen"en om 9u30 vertrokken, gepakt en vooral gezakt. Was dat even schrikken. Meteen kregen we een helling voorgeschoteld van meerdere km, maar ook meerdere percenten, gemiddeld 7 tot 9 procent. Ik voelde na een kwartier fietsen een kleine golf van paniek. De 20 kg extra bagage ( wellicht veel te veel door onervarenheid) maakt een hemelsbreed verschil met de ritten die we bij ons in de Vlaamse Ardennen maken. Ik keek na een uurtje met een bang voorgevoel naar onze gemiddelde snelheid in de wetenschap dat we vandaag 80 km als doel hadden gesteld. 16km per uur, maar we waren nog fris in de benen, wat straks na 50 km ? De zon was gelukkig deze morgen meteen van de partij, dat scheelt! De ganse dag was een spel met zon en lichte wolken, maar vooral ook wind die van alle kanten kwam, voor, achter, zij links en zij rechts. Tegen de middag heb ik een lang gekende gouden regel van de fietser moeten ervaren : eten voor je honger krijgt, of je komt de kleine man met de hamer tegen. Recht gezét, en inderdaad na een korte middagpauze aan een barkruk voor "pelegrinos" met een stokbrood en beleg, kwam de fut al gauw terug. We waren in deze streek een kleine 10 jaar geleden, maar dan in putje zomer. Wat een verschil ! Toen oogde alles goudgeel van rijpe korenvelden, uitgedroogde grasvelden en immense zonnebloemvelden. Vandaag was het landschap vooral zeer jong groen, hier en daar onderbroken door citroengele koolzaadvelden. Het klimaat is hier duidelijk ook milder dan bij ons. Aardappelen, artisjok, sla is hier al volop in de groei. Vandaag ook meerdere enkelingen of een nieuw fenomeen, groepen pelerinos voorbij gereden, een enkele fietser ook. Fransen, Britten, en ook de nationaliteit van mijn nieuwe broodheer, Japanezen, goed herkenbaar aan hun camera in aanslag. We zijn intussen in de Rioja streek beland, en prettige anekdote onderweg, de route komt langs de achterkant van zo'n wijnhuis, een bodega, en speciaal voor de pelerinos is een Fuente de vino geplaatst. De dorstige pelerino kan hier gratis wijn drinken aan de kraan, zoveel hij wil, Maar van zodra hij een drinkbus of fles bovenhaalt stopt de kraan meteen. Een webcam houdt blijkbaar een oogje in het zeil. Was het nu die wijn of niet, maar tot onze grote verrassing fietsten we uiteindelijk 100km bij elkaar. En dat was een spel van bergop en bergaf. Hellingen van 7 tot 9 percent, een enkele keer 10,waren het voornaamste ingrediënt van de dag. En de stilte. Voor Spanje was dit vandaag een gewone werkdag, maar we zijn in veel dorpjes geweest waar je geen kat op straat zag, en ook enkel mussen, zwaluwen of een leeuwerik boven de velden verderop kon horen. Dit valt bijzonder op, wij kennen deze stilte niet meer, met dorpen in terminus, waar de hoofdstraat na 100 m uitloopt in een veldWegel, geen doorgaand verkeer. Menu del pelerino. Blijkbaar is de pelerino gekend als een lowbudget reiziger. Deze avond voor 11,5 euro een maaltijd voorgeschoteld gekregen met 3 gangen, wijn, water, brood inbegrepen, correct in kwaliteit voor de hongerige pelgrim. Mij viel vanavond op, dat we met deze voor ons nieuwe manier van reizen, meteen na 1 dag in echte vakantiesfeer waren. Geen afkicken maar volop genieten van de nochtans fysiek intense vakantie, en Carpe Diem !